Στις αρχές του 19ου αιώνα η περιοχή του Αγίου Νικολάου είναι γνωστή πλέον ως Παράσχου Μαχαλά, πιθανώς από το όνομα κάποιου ιδιοκτήτη της περιοχής. Παράλληλα, άλλες προφορικές παραδόσεις κατανομάζουν τον Παράσχο ως ηγούμενο και ιδρυτή σχολείου στην εν λόγω περιοχή στο οποίο δίδασκε.
Το πρώτο λατρευτικό κέντρο για τους χριστιανούς της περιοχής ήταν το σημερινό παρεκκλήσιο του Αγίου Αθανασίου επί της οδού Ροΐδου, που βρίσκεται 100 μέτρα νοτιοανατολικά του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου. Δυστυχώς, η ημερομηνία ανέγερσής του παραμένει μέχρι και σήμερα άγνωστη. Εντούτοις, όπως πληροφορούμαστε από τον Κώδικα του Ναού του Αγίου Αχιλλίου (1881) εξυπηρετούσε λειτουργικά του χριστεπώνυμο πλήρωμα της συνοικίας. Την ίδια στιγμή, στον πιο πάνω Κώδικα αναγράφονται τα ονόματα δύο ιερέων του Αγίου Αθανασίου, του πατρός Αθανασίου (1839) και του πατρός Γεωργίου (1856).
Εξ αρχιτεκτονικής απόψεως, επρόκειτο για ένα απλό μονόχωρο κτίριο, δίχως την παρουσία εξωτερικών θρησκευτικών συμβόλων, λόγω των υποδείξεων του Οθωμανού κατακτητού.
